Churida, Mamalapuram en Ayurveda

Hallo allemaal! Fijne tweede paasdag vandaag! (hier zijn hebben we maar 1 dag Pasen en zijn we dus weer aan t werk na het Paasweekend!

Eindelijk weer even een berichtje naar jullie vanuit het mooie India! Want ondanks wat ik schreef in mijn vorige weblog hou ik toch vooral van India en voel ik bevoorrecht om het feit dat ik hier ben en hier zo veel mee mag maken. En ik ben al helemaal dankbaar dat ik in Zuid-India, in het bijzondere en diverse Pondicherry terecht ben gekomen! Zo vlak bij zee, vlak bij het bijzondere Auroville waar ik inmiddels een paar keer geweest ben en ook gewoon de stad zelf, het drukke en levendige leven van de straat (waarvan het oversteken nog altijd een avontuur is en ik nog altijd blij ben als ik de overkant weer gehaald heb) en van alle mensen op straat die ergens naar op weg zijn…

Afgelopen drie weken hebben we zo ontzettend veel gedaan dat het nu moeilijk is om een verhaal te schrijven! We hebben vooral heel veel ‘achter de schermen’ geregeld voor de jongens. Hele dagen hebben we bij én met Rasa op kantoor van alles overlegd, besproken en voorbereid. Eva en ik wilden graag een sporttenue met shirt en broek aan alle jongens geven. Ze doen elke dag ‘games’ op het veld maar hebben niet echt sportkleren. We hebben samen het hele tenue ontworpen, broek en shirt, en samen een tekst met plaatje erbij bedacht! Vorige week maandag zijn er 2 super grote zakken met 170 pakketjes bezorgd en Eva, Rasa en ik hebben die van ons al stiekem even gepast; super mooie sportoutfits zijn het geworden! Komend weekend willen we alle jongens bij elkaar verzamelen en dan de sportoutfits geven en er vervolgens lekker in sporten met zijn allen natuurlijk!
Daarnaast hebben we ook bedacht en besproken wat we met het overige sponsorgeld gaan doen, we hebben samen echt zo super veel geld!! (alle sponsors enorm bedankt daarvoor!) We gaan een heel klaslokaal sponsoren, de jongens die hier leren voor houtbewerking gaan de tafels en stoelen zelf maken dus die hebben meteen weer een opdracht binnen! Ook zijn we bezig om een groot uitje te plannen voor de jongens voor na hun examens, hiervoor hebben we de rest van het geld gereserveerd. Ook hebben we nog de 7e klas mee genomen naar het strand op een zondag middag en we zijn bezig met het plannen om ook de 8e klas nog mee naar t strand te nemen.

Vorig weekend zou er een belangrijke man uit Italië komen die veel gesponsord heeft voor hier, ‘papa’ word hij hier dan ook genoemd. We hadden een heel programma met Rasa in elkaar gezet voor dat weekend. Op zondag wilden we een sportdag doen (en dan dus eigenlijk de sporttenues geven) en we hadden een kampvuuravond voor de jongens georganiseerd. Eva en ik hadden Engelse liedjes gezocht die we mooi in onze Engelse les konden oefenen. Ook hebben we die week tijdens Engelse les de jongens allemaal een eigen schilderij laten maken, om op te hangen in het hele gebouw hier. Kortom, we waren lekker met van alles bezig!

Maar ik ben in India en dat betekent dat niets zeker is en alles zomaar anders kan... Woensdag was ik klaar om de jongens naar school te brengen toen ze ineens allemaal schreeuwend naar ons toe kwamen dat ze 5 dagen vrij waren! Er was een grote staking in India vanwege een kwestie met Sri Lanka.. Ik schrok wel heel erg, want ik was eigenlijk echt al heel erg moe van alles afgelopen die weken en nu zouden de jongens misschien 5 volle dagen hier zijn, en wij dus ook, en dat leek me best heel erg intensief! We zijn naar Rasa gegaan en ook hij wist nog niet hoe alles ging lopen. ‘Papa’ had problemen met zijn visa aanvraag vanwege een kwestie tussen India en Italië en hij kwam misschien ook niet dat weekend. Alles was even zo vaag ineens! Ik probeerde het maar even over me heen te laten komen en af te wachten… Die ochtend hoorde ik ook dat mijn opa in het ziekenhuis lag, dat was ook schrikken… Die ochtend had ik voor het eerst een momentje dat ik het ook even niet meer wist en mijn vertrouwde leven en iedereen in NL voelde even zo ver weg…

‘When nothing is sure everything is possible’...' die middag ging ineens weer helemaal totaal anders!! Onze Churida’s werden gebracht; Eva en ik hebben vorige week in Neru street samen met Selvi (een super lieve vrouw) een churida besteld. Dat wil zeggen een pakket stof uitgezocht in een echte churida winkel en daar een Churida van laten maken bij een tailor. Een Churida is een broek, jurkje en een sjaal. Alle vrouwen dragen hier of een Sari of een Churida, daar kan je je net iets makkelijker in bewegen dan een Sari maar is nog steeds traditionele Indiase kleding. Eva en ik hebben m natuurlijk meteen aangedaan! En toen kwam het nieuws dat de jongens naar huis werden gestuurd omdat ‘papa’ ook niet zou komen en 5 dagen vrij zonder verder programma echt te veel is ook voor de begeleiding. En een uurtje later stonden Eva en ik ‘onze’ jongens dus in Churida uit te zwaaien! Dat was ook wel even heel gek en best een beetje een emotioneel momentje, het was ook zo’n rare dag!

Ineens waren Eva en ik dus ook vrij en alleen zo zonder de jongens… Donderdag allebei eerst een eigen dagje vrij, even alles verwerken, soms zitten we hier echt in een achtbaan. Ik ben smorgens in de Ashram gaan zitten,toen ik daarvandaan kwam was ineens alles dicht, geen bus meer te bekennen.. grote staking! Heel gek, India helemaal dicht en stil.. zelfs de markt was verlaten! Die dag zijn we maar snel naar huis gegaan en we hebben onze Churida natuurlijk aan Selvi geshowt. Zij woont hier dichtbij en het is zo leuk dat we af en toe bij haar op visite kunnen nu, we krijgen thee met koekjes en ze verteld ons veel over de gebruiken in India.

En toen hadden we tijd om naar Mamalapuram te gaan! Vrijdag gelukkig minder staking en dus konden we toch met de bus op pad, dat was ook niet zo zeker! Mamalapuram ligt hier 2 uur vandaan en is echt een soort Timboektoe aan zee. Echt geweldig en we hebben echt volop genoten van de sfeer (allemaal relaxe tentjes en super ‘relaxte’ mensen (een hoop joints gezien) en veel backpackers en reizigers) en van de mooie sculpturen waar Mamalapuram om bekend staat. Het was echt heerlijk en we hebben samen zoveel lol gehad en we zijn echt even helemaal bijgekomen. Het was echt een cadeautje om hier te zijn en echt even helemaal vrij en weg te zijn!

Vorige week maandag hebben we de jongens weer verwelkomd, ook weer heel leuk om ze te zien na een paar dagen! En met Engelse les toch alvast een Engels kampvuur liedje geprobeerd aan te leren. Het kampvuur en de sportdag gaan we als het goed is in april nu doen!
Vorige hadden Eva en ik allebei apart een afspraak met een Ayurvedische therapeut in Auroville. Ik ben zelf met de Tempo en publicbus naar Aurobeach gegaan, heb een fiets gehuurd en ben heerlijk door Auroville gaan fietsen. Wat een vrijheid even zo zelf op pad op de fiets! Ik heb van die vrouw allemaal goede voedingsadviezen gehad en een heerlijke massage.. echt een cadeautje!
In Auroville zijn ze heel erg van organische en biologisch eten (veel veganischtisch en alles vegetatisch). Ik vind het echt geweldige plek, ik had nooit gedacht dat ze hier ook natuurwinkels zouden hebben! Echt heerlijk om hier af en toe goede voedzame voeding te halen, ze hebben zoveel kruiden en interessante dingen hier! Ik voel me hier in India gelukkig ook heel gezond, er is veel groente en fruit, we hebben vaak een juice en drinken veel kokosnoot op straat, echt heerlijk!

Het begint hier trouwens wel al echt heel erg warm te worden! Zodra ik smorgens om half 7 buiten ben is het al warm en dan begin ik al te zweten, soms stroomt het zweet gewoon in riviertjes langs me hoofd en rug, zeker als we een stuk gelopen hebben ergens naar toe. Iedereen heeft het al over de hitte die nog moet komen, en ik denk alleen maar; het is nu al heet! Ik drink liters water per dag en die heb ik ook echt nodig, en ook de juices en kokosnoten doen ons meer dan goed!

Afgelopen weekend hebben we Paasweekend gehad. De jongens gingen donderdag naar huis. Woensdag had 8standerd een soort afscheid feestje op school, na de examens gaan ze naar de hogere school (middelbare school) Eva en ik zijn gaan kijken, was heel bijzonder, er werden allemaal stukjes gedaan, net als in NL met de groep 8 musical! Met Pasen zijn Eva en ik twee dagen naar Tiruvannemalai gegaan. Ongeveer 3,5 uur met de public bus, altijd een leuke ervaring! We hebben op onze blote voeten een berg beklommen smorgens vroeg een een grot bezocht waar een over andere Guru mediteerde. Ook zijn we nog een keer naar de grote tempel geweest.
Zaterdag waren we weer terug in Pondy en zijn we savonds laat in Churida en met bloemen in ons haar naar een grote kerkmis gegaan. Gister met eerste Paasdag zijn Eva en ik naar een zwembad dat bij een hotel hoort gegaan, dat was echt even vakantie! Geen irritante Indiase mannen, heerlijk in alle rust even kunnen zwemmen en ontspannen!

Heel veel gedaan dus afgelopen tijd! En nu weer helemaal bijgekomen en klaar voor een nieuwe maand!

Liefs, Nienke