Ik word steeds meer een Habesha!
Door: Nienke
Blijf op de hoogte en volg Nienke
22 Februari 2010 | Ethiopië, Addis Abeba
Hoi, Salamno!?
Alweer een week voorbij, wat gaat de tijd snel hier! (bij jullie ook?)
De ene keer heb ik het gevoel dat ik hier nog zeeën van tijd heb, en dat hier nog hartstikke lang ben. Soms krijg ik bij dat gevoel ook wel een beetje heimwee. Ik heb iedereen nog nooit zo lang moeten missen! Maar het andere moment is het ineens gewoon eng als ik bedenk hoe weinig weken ik hier eigenlijk nog maar heb! Want ik wil nog lang niet terug! En ik ben al bijna op de helft!
Ik voel me steeds meer een Habescha (Ethiopiër) in plaats van een Forengi (buitenlander). Ethiopië is echt een heel mooi land met een hele mooie cultuur. De mensen zijn allemaal ontzettend vriendelijk. De mensen zijn ook trots op hun land. Ze vragen altijd hoe ik Ethiopië vind. En ik meen het op recht als ik zeg dat ik het een mooi land vind!
Iedereen leeft hier samen met elkaar, en vaak deelt iedereen alles met elkaar. Ook al hebben de mensen zelf nog zo weinig.
Als je ergens gaat eten, krijg je als gast echt van alles voorgeschoteld, maar zelf wachten de mensen met eten. Zij eten niet zelf mee als jij komt eten. Dat is soms wel raar hoor. Wij zijn dat soort gastvrijheid en respect helemaal niet meer gewend!
In Nederland zouden we veel kunnen leren van de gastvrijheid en het respect voor elkaar dat de mensen hier hebben!
Deze week was een drukke week, met ups en downs.
En hele lange dagen! Er waren twee mannen uit Nederland vanuit Respo om te kijken hoe de projecten hier gaan. Er was twee dagen lang een druk programma met smorgens naar een school toe, en smiddags vergaderingen en meetings. Er was ook een meeting met stakeholders van the house of sport. Er kwamen leraren van de scholen en mensen van verschillende instellingen. Zij kwamen vertellen wat ze goed vonden en wat verbeterpunten waren. Ik heb heel fanatiek mee geschreven wat ze zeiden, ik vond het interessant om te luisteren. Misschien kon ik mooi een doel vinden voor mijn sponsorgeld!
Dat vind ik nog steeds wel moeilijk hoor, om een mooi project voor mijn sponsorgeld te vinden. Er zijn zoveel instellingen en scholen waar ik iets moois zou kunnen doen van mijn geld! Gister heb ik in een map op de sportoffce gelezen over twee verschillende revalidatiecenters die niets hebben rondom sport en spel, en waar dat juist heel belangrijk zou zijn. Ik ben daar nog niet geweest, maar wil er erg graag heen om een kijkje te nemen.
Ik ga kijken of ik deze week iets kan regelen om daar heen te gaan.
Vanaf vorige week maandag doet mijn voet erg zeer, een beetje vreemd, want ik weet niet zo goed waardoor dat komt. Het is wel erg vervelend, want we lopen hier ontzettend veel. Maar dat is nou juist het gene dat erg zeer doet! Dus ik probeer zo veel mogelijk een mini busje te nemen om op mijn plaats van bestemming te komen en ik hoop maar dat het snel over gaat! Hier dringen ze er al op aan dat ik naar een dokter ga.. ik kijk het nog even aan en anders ga ik er misschien toch maar even naar laten kijken..
Ook was Bram afgelopen donderdag jarig! Verjaardagen van thuis blijf ik soms nog wel moeilijke moment vinden! Ik heb s’avonds even gebeld naar huis en Bram, mam, en oma even aan de lijn gehad! Dat was erg leuk!
Zaterdag konden we onze ‘Habescha shoes’ ophalen! (handgemaakte leren slippers!)
Vorige week hadden we die met Martha samen besteld. De hele week waren we al super nieuwsgierig naar hoe ze zouden worden en of ze wel zouden passen! Het zijn mooie slippers geworden! Ik ben erg heel erg blij mee. Echte Ethiopische schoenen!
Zondag ben ik met Klaske samen naar een buurvrouw gegaan die goed kon vlechten. Wij wilden wel graag ons haar laten invlechten. Echt Habesha haar!
Ik vond het heel leuk om in het ‘huisje’ te komen van haar. Echt niet voor te stellen hoe de huisjes er hier uit zien en hoe de mensen die hier naast ons wonen leven!
Eerst was Klaske aan de beurt, en ik zag aan haar gezicht wel dat het pijn zou gaan doen!
Toen was ik aan de beurt… ik vond het wel spannend! Eerst heeft ze mijn haar goed uit de klit gehaald (stom dat ik dat niet zelf eerst al had gedaan). En daarna werd de eerste vlecht in het midden van mijn hoofd gemaakt. Dat deed wel even zeer! Ze maken de vlechten onwijs strak op je hoofd zodat ze lang kunnen blijven zitten. Vooral de eerste en de laatste stukken van elke vlecht deden zeer! Maar ja, wie mooi wil zijn moet pijnlijden! ;)
Ik vond ook dat ik me niet moest aanstellen, want iedereen heeft hier die vlechten! Dus ik vermande mezelf gewoon en probeerde van het moment te genieten. Ik zat gewoon in een echt Afrikaans huisje bij hele lieve mensen thuis die ons van alles aanboden en ik kreeg gewoon echte vlechten!
Op het laatst werden mijn mooie vlechten ingesmeerd met olie en toen ik in de spiegel keek was ik net een blanke Habesha! Even wennen, zo’n strak hoofd. Maar wel echt super gaaf!
Ik kan mijn hoofd niet naar beneden of opzij bewegen, want mijn nek zit zo’n beetje aan mijn haar vast, maar verder is het resultaat super leuk en ik ben er trots op!
Met mijn nieuwe Habesha slippers en Habesha haar begin ik dus al echt op een Habesha te lijken! Nog iets meer zon op mijn huid en het plaatje is compleet;)
Vandaag voelde ik me niet zo lekker. Ik ben wel vanmorgen gewoon naar de office gegaan, en er was een belangrijke meeting met alle belangrijke mensen van de Dir Foundation.
Smiddags ben ik toch maar naar huis gegaan en ik heb even geslapen.
Vandaag is Bram opgenomen in het ziekenhuis omdat hij nu een mooi pompje krijgt. Ik moest toch ook wel erg aan thuis denken vandaag en daar had ik het vanmiddag toen iedereen weg was wel even moeilijk mee.
Toen kwam een buurvrouw langs (Adenish) en die nodigde me uit in haar huis. Heel speciaal, ik had haar huisje nog niet gezien van binnen! Ook onze lieve bewaker Sammy werd er bij geroepen omdat hij Engels kon. Gezellig gepraat en thee gedronken! De mensen hier zijn zo lief! Ik heb ze uitgenodigd om bij mij in huis te komen eten. Boodschappen gedaan in mijn pyjama (dat kan hier gewoon;)) en toen samen gekookt.
Ik heb samen met Adenish, Martha, Sammy, en Bamlak (het zoontje van Adenish) heerlijk gegeten! Het was zo gezellig!
Ik was niet mee uit eten gegaan met de anderen omdat ik me niet lekker voelde. En dit was uiteindelijk zo’n speciale avond!
Ik heb net zelfs even met Bram op msn gepraat! Super speciaal dat ik hem ook nog kon spreken vanavond en het gaat goed met hem! Heel veel succes Bram deze week!!
Ik heb hier dus een hele lieve Ethiopische familie om me heen, dus ik hoef geen heimwee meer te hebben naar huis! Maar mam, als je wilt mag je nog steeds langskomen hoor;)
Lieve groetjes van Habesha Nienke!
Alweer een week voorbij, wat gaat de tijd snel hier! (bij jullie ook?)
De ene keer heb ik het gevoel dat ik hier nog zeeën van tijd heb, en dat hier nog hartstikke lang ben. Soms krijg ik bij dat gevoel ook wel een beetje heimwee. Ik heb iedereen nog nooit zo lang moeten missen! Maar het andere moment is het ineens gewoon eng als ik bedenk hoe weinig weken ik hier eigenlijk nog maar heb! Want ik wil nog lang niet terug! En ik ben al bijna op de helft!
Ik voel me steeds meer een Habescha (Ethiopiër) in plaats van een Forengi (buitenlander). Ethiopië is echt een heel mooi land met een hele mooie cultuur. De mensen zijn allemaal ontzettend vriendelijk. De mensen zijn ook trots op hun land. Ze vragen altijd hoe ik Ethiopië vind. En ik meen het op recht als ik zeg dat ik het een mooi land vind!
Iedereen leeft hier samen met elkaar, en vaak deelt iedereen alles met elkaar. Ook al hebben de mensen zelf nog zo weinig.
Als je ergens gaat eten, krijg je als gast echt van alles voorgeschoteld, maar zelf wachten de mensen met eten. Zij eten niet zelf mee als jij komt eten. Dat is soms wel raar hoor. Wij zijn dat soort gastvrijheid en respect helemaal niet meer gewend!
In Nederland zouden we veel kunnen leren van de gastvrijheid en het respect voor elkaar dat de mensen hier hebben!
Deze week was een drukke week, met ups en downs.
En hele lange dagen! Er waren twee mannen uit Nederland vanuit Respo om te kijken hoe de projecten hier gaan. Er was twee dagen lang een druk programma met smorgens naar een school toe, en smiddags vergaderingen en meetings. Er was ook een meeting met stakeholders van the house of sport. Er kwamen leraren van de scholen en mensen van verschillende instellingen. Zij kwamen vertellen wat ze goed vonden en wat verbeterpunten waren. Ik heb heel fanatiek mee geschreven wat ze zeiden, ik vond het interessant om te luisteren. Misschien kon ik mooi een doel vinden voor mijn sponsorgeld!
Dat vind ik nog steeds wel moeilijk hoor, om een mooi project voor mijn sponsorgeld te vinden. Er zijn zoveel instellingen en scholen waar ik iets moois zou kunnen doen van mijn geld! Gister heb ik in een map op de sportoffce gelezen over twee verschillende revalidatiecenters die niets hebben rondom sport en spel, en waar dat juist heel belangrijk zou zijn. Ik ben daar nog niet geweest, maar wil er erg graag heen om een kijkje te nemen.
Ik ga kijken of ik deze week iets kan regelen om daar heen te gaan.
Vanaf vorige week maandag doet mijn voet erg zeer, een beetje vreemd, want ik weet niet zo goed waardoor dat komt. Het is wel erg vervelend, want we lopen hier ontzettend veel. Maar dat is nou juist het gene dat erg zeer doet! Dus ik probeer zo veel mogelijk een mini busje te nemen om op mijn plaats van bestemming te komen en ik hoop maar dat het snel over gaat! Hier dringen ze er al op aan dat ik naar een dokter ga.. ik kijk het nog even aan en anders ga ik er misschien toch maar even naar laten kijken..
Ook was Bram afgelopen donderdag jarig! Verjaardagen van thuis blijf ik soms nog wel moeilijke moment vinden! Ik heb s’avonds even gebeld naar huis en Bram, mam, en oma even aan de lijn gehad! Dat was erg leuk!
Zaterdag konden we onze ‘Habescha shoes’ ophalen! (handgemaakte leren slippers!)
Vorige week hadden we die met Martha samen besteld. De hele week waren we al super nieuwsgierig naar hoe ze zouden worden en of ze wel zouden passen! Het zijn mooie slippers geworden! Ik ben erg heel erg blij mee. Echte Ethiopische schoenen!
Zondag ben ik met Klaske samen naar een buurvrouw gegaan die goed kon vlechten. Wij wilden wel graag ons haar laten invlechten. Echt Habesha haar!
Ik vond het heel leuk om in het ‘huisje’ te komen van haar. Echt niet voor te stellen hoe de huisjes er hier uit zien en hoe de mensen die hier naast ons wonen leven!
Eerst was Klaske aan de beurt, en ik zag aan haar gezicht wel dat het pijn zou gaan doen!
Toen was ik aan de beurt… ik vond het wel spannend! Eerst heeft ze mijn haar goed uit de klit gehaald (stom dat ik dat niet zelf eerst al had gedaan). En daarna werd de eerste vlecht in het midden van mijn hoofd gemaakt. Dat deed wel even zeer! Ze maken de vlechten onwijs strak op je hoofd zodat ze lang kunnen blijven zitten. Vooral de eerste en de laatste stukken van elke vlecht deden zeer! Maar ja, wie mooi wil zijn moet pijnlijden! ;)
Ik vond ook dat ik me niet moest aanstellen, want iedereen heeft hier die vlechten! Dus ik vermande mezelf gewoon en probeerde van het moment te genieten. Ik zat gewoon in een echt Afrikaans huisje bij hele lieve mensen thuis die ons van alles aanboden en ik kreeg gewoon echte vlechten!
Op het laatst werden mijn mooie vlechten ingesmeerd met olie en toen ik in de spiegel keek was ik net een blanke Habesha! Even wennen, zo’n strak hoofd. Maar wel echt super gaaf!
Ik kan mijn hoofd niet naar beneden of opzij bewegen, want mijn nek zit zo’n beetje aan mijn haar vast, maar verder is het resultaat super leuk en ik ben er trots op!
Met mijn nieuwe Habesha slippers en Habesha haar begin ik dus al echt op een Habesha te lijken! Nog iets meer zon op mijn huid en het plaatje is compleet;)
Vandaag voelde ik me niet zo lekker. Ik ben wel vanmorgen gewoon naar de office gegaan, en er was een belangrijke meeting met alle belangrijke mensen van de Dir Foundation.
Smiddags ben ik toch maar naar huis gegaan en ik heb even geslapen.
Vandaag is Bram opgenomen in het ziekenhuis omdat hij nu een mooi pompje krijgt. Ik moest toch ook wel erg aan thuis denken vandaag en daar had ik het vanmiddag toen iedereen weg was wel even moeilijk mee.
Toen kwam een buurvrouw langs (Adenish) en die nodigde me uit in haar huis. Heel speciaal, ik had haar huisje nog niet gezien van binnen! Ook onze lieve bewaker Sammy werd er bij geroepen omdat hij Engels kon. Gezellig gepraat en thee gedronken! De mensen hier zijn zo lief! Ik heb ze uitgenodigd om bij mij in huis te komen eten. Boodschappen gedaan in mijn pyjama (dat kan hier gewoon;)) en toen samen gekookt.
Ik heb samen met Adenish, Martha, Sammy, en Bamlak (het zoontje van Adenish) heerlijk gegeten! Het was zo gezellig!
Ik was niet mee uit eten gegaan met de anderen omdat ik me niet lekker voelde. En dit was uiteindelijk zo’n speciale avond!
Ik heb net zelfs even met Bram op msn gepraat! Super speciaal dat ik hem ook nog kon spreken vanavond en het gaat goed met hem! Heel veel succes Bram deze week!!
Ik heb hier dus een hele lieve Ethiopische familie om me heen, dus ik hoef geen heimwee meer te hebben naar huis! Maar mam, als je wilt mag je nog steeds langskomen hoor;)
Lieve groetjes van Habesha Nienke!
-
23 Februari 2010 - 12:31
Loes:
he zet hem op he en het komt wel goed daar in haarlem geniet er van alles wat je meemaakt ik begrijp dat je vanmillie mis hoor maar dat is logis toch zou ik ook hebben als ik een tijd weg was, daniel wil ook weer 4 maanden als hij klaar is met zijn studie naar indonesien maar dan mist hij ons ook ,maar als je ouder word dan kan misschien het niet meer dus ik zou zeggen gaan met die benaan nu nieke hou je taai he enGENIET ERVAN DOEI IK HOOR JE -
23 Februari 2010 - 12:32
Loes:
p,s je haar zit supper -
23 Februari 2010 - 14:30
Joop Kramer:
Gelukkig we kunnen weer een reactie plaatsen
lukte gisteren en van morgen niet!!
Je doet het hartstikke goed allemaal zeg!!
Snap ook best dat je dan aan je broer denkt!!
geniet nog he??
gaaf je slippers en je gezicht straalt met je vlechtjes!!:-) -
23 Februari 2010 - 14:48
Oma En Opa:
leuk je haar zo, en je reisverslagen zijn erg leuk, gr. oma, opa, jop en Puck, Edwin en Nicolet -
24 Februari 2010 - 08:35
Danique:
Hey Nien,
ik had eergister ook al 2 reacties geplaatst, maar volgens mij zijn die niet doorgekomen & ik lees hieronder dat meer mensen dat doorhadden:)
Dus bij deze: wat een verhalen Nien! Echt super! Ook heb ik even al je foto's doorgekeken, ziet er allemaal echt geweldig uit. Wat een indrukkken allemaal zeg! Ik ben heel erg benieuwd naar al je verhalen. Ik vind je haar erg leuk, en ook je slippers zijn mooi!
En het lijkt me inderdaad ook moeilijk om bijvoorbeeld met verjaardagen zo ver weg te zijn.. Wel heel fijn dat je je broertje nog even hebt gesproken over msn:)..
Ik kijk uit naar je volgende verhaal,
kusje je nichtje! -
24 Februari 2010 - 23:55
Merlin:
Uit CR veel succes met nog meer een Habesha worden.
Dat woord zal vast met veel geschraap en gerochel uitgesproken worden;) Have fun!!! -
26 Februari 2010 - 15:02
Marlou En Maud:
heey nienke,
Alles klinkt helemaal geweldig daar. Leuk je haar! wat een speciale ervaringen maak je allemaal mee.. Heel veel plezier daar nog en een dikke kus van ons!
xxx marlou en maud -
26 Februari 2010 - 15:18
Rosemarijn:
Hoi Nienke,
Ik hoorde via Lotte en Karlijn dat jij nu Ethiopie zit. Wat leuk!
Ik vond het wel apart om te horen. Ten eerste kom ik al weinig mensen tegen in zwolle bij de bpt die uit haarlem komen en ten tweede dan ook nog eens net als ik een stage in ethiopie doen. Allemaal erg toevallig. Maar wel erg leuk!
Je verhalen herken ik heel erg! Heel grappig om dat terug te lezen. Zo te zien zorgt Martha goed voor jullie zoals altijd! Leuk dat Sheme met jullie mee ging op vakantie, zal hij wel geweldig gevonden hebben!
Je geniet erg van je tijd daar zo te zien, blijf dat ook echt doen want voor je het weet zit je alweer thuis en verlang je juist terug naar daar!!! Vooral als ik nu jouw verhalen lees en je foto's zie wil ik echt weer terug! Goed om te zien dat Demelash, Dawit en Ahadu er nog bij zien. En ik hoorde nu Eskinder ook! Gaat goed met het project zeg! Jullie doen ook mooie dingen!
Heel veel succes en doe iedereen daar de groetjes van mij.
Groetjes Rosemarijn -
26 Februari 2010 - 22:02
Jantieneke:
He meis!!
Mooie vlechtjes, jeukt lekker zeker ;-)
Geniet van je Ethiopische familie en je ding daar!
Gaat helemaal goed komen!
Dikke kus! -
27 Februari 2010 - 12:18
PeterM:
Ha Nienke,
altijd leuk om je verhalen te lezen. Weet je zeker dat de pijn in je voet niets te maken heeft met het zo strak trekken van je haar? OK, ik begrijp dat het inmiddels beter gaat met de voet, dat is fijn om te horen. Bram is weer thuis, we gaan zo snowboarden in navolging van onze gouden Nicolien.
doei doei habesha.
Peter. -
27 Februari 2010 - 12:57
Mam:
hoi lieverd, eindelijk even tijd om te reageren!
wat leuk als je daar een tijdje bent, om echt temidden van de bevolking zelf te mogen leven, en zo met "open armen"te mogen ontvangen. straks krijg je nog heimwee terug.
maar nu nog de helft voor de boeg (gelukkig)
heel veel plezier, en misschien tot gauw!
xxx mam xxx -
01 Maart 2010 - 08:46
Birgitta:
Ha die Nienke!!
Kom ik op de verjaardag van Bram erachter dat ik steeds op de verkeerde weblog zat te lezen.. die van respo zelf. En deze is veeeel leuker!!! Echt geweldig om je verhalen te lezen en mee te beleven. Meid wat maak je allemaal mee en wat een ervaringen allemaal. Ongelooflijk leuk!! Zoals jij het schrijft zie ik jou helemaal voor me daar in Ethiopié.
Ik kan me voorstellen dat het af en toe moeilijk is, zeker zo ver van huis, maar hou vol hoor, voor je het weet ben je thuis en denk je was ik nou maar in...
Gaat het weer beter met je voet?
Veel groetjes van je buurtjes
Birgitta
-
06 Maart 2010 - 09:04
Karin, Moeder V Max:
dag Nienke, gisteren werd ik door jouw vader op het spoor van jouw blog gezet, en nu zit ik hier met belangstelling en bewondering (en kippenvel) te lezen, wat geweldig wat jij aan het doen bent! Wat schrijf jij mooi en leuk en wat doe jij een geweldige ervaring op en wat ben jij een stoere ondernemer. Sterkte met de heimwee naar huis! (dat is andersom vast niet minder), maar blijf genieten! Groetjes van alle Neelingen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
