Regen

Sallan nachou!!

Hier weer een berichtje vanuit het inmiddels gelukkig weer redelijk zonnige Ethiopië!
Toen we hier net waren vroegen we nog aan iemand of het hier ook wel eens onweerde en regende. (Nederlanders hebben het nou eenmaal vaak over het weer) Niet in dit seizoen, werd er gezegd. Nou deze week hebben we anders heel veel regen en ook veel onweer gehad!! Dat was wel even wennen na die heerlijk zonnige weken hier!
Maar gelukkig begint de zon alweer steeds meer te schijnen en gaat de temperatuur alweer wat omhoog!
Verder zal ik maar niet meer klagen over het weer hier in Ethiopië, want ik heb vernomen dat het in Nederland tien keer erger is! Dan ben ik toch blij dat ik hier zit en af en toe als het wat frisser is een vestje aan moet trekken ;)

Afgelopen weken zijn we dan eindelijk volop begonnen met werken! Nooit verwacht dat je daar zo blij van kan worden, maar het is heerlijk om lekker bezig te zijn en om te doen waar we hier voor kwamen! Elke dag zijn we naar scholen geweest. De spat-studenten geven dan allemaal een spel op een school. Soms doe ik mee met het spel, soms observeer ik, en soms geef ik zelf ook les. Maandag bijvoorbeeld ben ik samen met een sportofficer en twee spat studenten naar een school voor dove kinderen geweest. Daar heb ik voor het eerst les gegeven zonder te praten. Wel even wennen! Met handen en voeten (veel non-verbale communicatie) duidelijk maken wat je bedoelt! Soms kon ik wel wat in het Engels zeggen tegen de sportofficer, en die vertaalde dat dan weer in gebarentaal aan de kinderen. Maar je kan niet zomaar even iets veranderen in je arrangement of regels, want het is toch een stuk moeilijker om duidelijk te maken wat je wilt! Ik vond het wel super leuk om een spel te geven! Dat was ook weer best lang geleden! Je krijgt er ook veel voor terug, een hoop lachende en enthousiaste kinderen!
Dinsdag en woensdag ben ik naar scholen voor kinderen met een verstandelijke beperking geweest. Op beide scholen moesten we een beetje improviseren omdat het veld te slecht was vanwege het weer. We hebben op beide scholen binnen in het klaaslokaaltje activiteiten gedaan.

Donderdag middag hebben we eindelijk onze eerste les singlanguage en selfdefence gehad. Singlanguage ging wel iets anders dan ik verwacht had. (dat is hier wel vaker zo)
Er stonden meer dan 50 woorden in het Amhaars op het boord die in een sneltreinvaart werden voorgedaan. Ik was nog aan het oefenen met het eerste gebaar nadat ik begreep wat het voorstelde (injerra) toen ze alweer 5 gebaren verder waren. Dat was wel even frustrerend! Maar gewoon doorgaan met de gebaren die daarna voorbij komen. Ik denk dat ik er ongeveer 20 heb begrepen en omschreven heb voor mezelf op papier, en de meeste daarvan weet ik nog wel ongeveer. (injerra, brood, appel, banaan, drinken, papaya, boter, ui, koffie, thee, en nog een paar gebaren meer) Ik hoor jullie al denken; met deze gebaren kan je jezelf nog niet redden als je een spel wil geven aan de kinderen op de scholen?
Klopt, dat dacht ik namelijk op dat moment ook! Ik had verwacht dat we zouden leren hoe je stop, wacht, ren, zit, maak een rij en dat soort dingen zou leren. Niet dus haha.
Ik hoop dat we dat nog wel gaan leren! En anders ga ik daar zelf wel achteraan! Ondanks dat is het wel super leuk om gebaren te leren vind ik! Het is een mooie manier om te kunnen communiceren met de mensen hier. (er zijn hier veel mensen die doof of blind zijn)

We hebben ook selfdefence gehad, dat was ook gaaf. Gelukkig wel een beetje wat ik er van verwacht had! Eerst deden we een flinke warming-up, nou ik voelde al mijn spieren! Ik doe hier echt veel te weinig aan sport! En daarna hebben we twee grepen geleerd hoe je iemand op de grond krijgt als die jou ‘aanvalt’. Leuk om met elkaar te oefenen!
De spat studenten leren net iets andere grepen/worpen. Zij leren bijvoorbeeld hoe ze met hun krukken iemand op de grond kunnen krijgen wanneer die hun wil aanvallen.
Ik denk dat dit voor de spat studenten erg goed is om te leren, want mensen met een beperking worden hier toch als ‘zwak’ gezien.

Afgelopen week waren er ook paralympische spelen in het stadium van Addis.
Vrijdag zijn wij hier ook naar toe gegaan. Ik was zo benieuwd naar het stadium!
We konden zo naar binnen en daar stonden we dan; in het olympische stadium van Ethiopië. Het stadium waar alle grote hardlopers en sprinter trainen! Er waren ook echt hardlopers aan het trainen, en we werden voorgesteld aan allerlei beroemde coaches. Er was ook een hardloopster aan het trainen die een van de beste hardlopers is van de wereld! En die rende gewoon even voorbij! Heel raar, maar super gaaf dat wij daar zo bij konden zijn!
Ik heb zelfs ook een rondje gerend, en een rondje in een rolstoel geracet! Super gaaf dat we dat zomaar konden doen!
De hele week waren er paralympische games voor mensen met een beperking. Veel scholen voor kinderen met een beperking deden mee. Voor die kinderen was het eigenlijk een soort sportdag. De kinderen van de scholen streden dan tegen elkaar in verschillende onderdelen. De sportofficers van de sportoffice waren scheidsrechter bij de verschillende onderdelen.
Op een gegeven moment waren er ook blinden en slechtzienden die gingen sprinten of een lange afstand renden. Zij renden samen met iemand die wel kon zien. Het zag er zo gaaf uit, zo’n koppel van twee rennende mannen of vrouwen. Elke stap tegelijk en symmetrisch, wat een mooie samenwerking!

Dit weekend hebben we lekker rustig aangedaan. Zaterdag ochtend wilde ik een verslag voor school maken toen de stroom uitviel, en mijn laptop dus ook binnen 10min. Dat gebeurt hier gelukkig niet zo vaak hoor!
Om 12 uur hadden we met Martha (onze buurvrouw en tweede moeder hier) afgesproken. Zij heeft hele mooie handgemaakte leren slippers die wij ook graag wilden. Dus we zijn samen met haar naar een winkeltje geweest waar ze die maken. Volgende week kunnen we onze slippers ophalen! Ik ben benieuwd!
S’middags zijn we lekker gaan shoppen. Verkeerde timing, want overal was alles rood! Rode kleding en spullen vanwege valentijn. Ik heb maar rode lage all stars gekocht, hoor ik er ook een beetje bij;) haha nee hoor, ik vond ze gewoon super gaaf!
S’avonds hebben we bij twee sportofficers gegeten en film gekeken, super gezellig!

Zondag ben ik eerst met Klaske naar de international Evangelical Church geweest, en daarna hebben we geluncht in de juice bar. (dat is inmiddels onze stamkroeg hier)

S’avonds hadden we een date met ons drieën. (Eline, Klaske, en ik) Het was immers valentijn! Dus wilden gezellig samen ergens wat gaan eten.
Nou dat hebben we geweten! We kregen een speciaal valentijn menu. Dat is makkelijk dachten we, dan moet het toch wel goed gaan. (anders dan eerdere ervaringen met uit eten gaan hier) Nou niet dus: we hebben drie kwartier gewacht op ons soepje, die overigens wel erg lekker was. Daarna nog eens een half uur gewacht op ons hoofdgerecht. Die was ook erg lekker ondanks dat het koud was. Er hoorde ook nog een speciaal valentijn pizza’tje bij ons hoofdgerecht, maar die kregen we maar niet. We blijven Nederlanders en dus wilden we wel ook ons beloofde pizza’tje!
Toen kregen we ineens een vreemd toetje voorgeschoteld. Duidelijk gemaakt dat we nog geen pizza hadden gekregen, en dat we ander toetje hadden besteld. Weer lang gewacht. Toen is Eline naar de manager gegaan, nou toen konden ze ineens wel ons tafeltje weer vinden! Ons toetje was er eerder dan onze pizza, maar goed. De pizza was wel erg leuk gemaakt in de vorm van een hart. En we kregen ook nog extra aardbijen als goedmaker.

Achteraf konden we er wel om lachen, het blijft toch Ethiopië!