‘Kostbare tijd!’
Door: Nienke
Blijf op de hoogte en volg Nienke
11 April 2013 | India, Pondicherry
Lieve allemaal,
Dat tijd kostbaar is ervaren we vast allemaal. Soms krijgen we tijd, soms geven we tijd, soms nemen we tijd, soms verspillen we tijd, soms kruipt de tijd en soms vliegt de tijd. We zijn hier alweer 2 volle maanden en de ene keer vliegt de tijd, de andere keer kruipt de tijd, de ene keer lijkt t alsof we alle tijd hebben, en de andere keer lijkt de tijd ineens ingenomen te zijn door van alles wat we zelf niet van te voren voorzien hadden. En dat allemaal kan elkaar zo binnen een seconde alweer afwisselen en alles kan binnen 1 seconde weer veranderd zijn!
Ook onze tijd met de jongens begint steeds kostbaarder te worden en hij word ons voor mijn gevoel steeds meer afgenomen. Het plan was om hier 4 maanden met de jongens te zijn en dan 3 weken te reizen. Al snel bleek toen we hier waren dat de jongens in mei zomervakantie hebben en vrijwel iedereen dan naar familie gaat. Dit was natuurlijk even een schock toen! Inmiddels weten we dit al een tijd en hebben we onze plannen wat gewijzigd en nieuwe (reis)plannen gemaakt voor de maand mei (Eva gaat duiken en ik ga in het zuiden naar een yoga Ashram). En toen hoorden we ineens dat de jongens in april examens hebben. Lange tijd was het onzeker wanneer die waren en hierdoor was t voor ons super moeilijk om dingen met de jongens te plannen en organiseren. De examens gingen (logisch ook) voor! Na de examens wilden Eva en ik de jongens graag mee nemen op een uitje, daar hebben we sponsorgeld voor apart gezet. Maar gister kregen we te horen dat er nóg meer tijd van ons word afgenomen met de jongens; de school gaat na de examens al dicht en de jongens gaan dus volgend weekend al naar huis! Eva en ik waren stil.. in schock.. we wisten beiden even niet meer wat te doen, ineens was de tijd die we nog hebben met de jongens zo definitief kort!
We hebben al zo vaak zoveel teleurstellingen gehad omdat de dingen die we georganiseerd hadden niet door konden of mochten gaan vanwege allerlei zaken en we hadden heel erg uitgezien naar de tijd dat de jongens klaar zouden zijn met hun examens en dat we dan nog van alles konden doen. We waren er beiden gister wel echt kapot van…
Nu, een dag later, en een hoop gepieker vannacht, en alles laten bezinken hebben we opnieuw onszelf weer opgepept. We kunnen niet anders dan ons laten mee drijven op de stroom en we gaan zo en zo genieten van de tijd die we nog hebben!
En gelukkig hebben we wel ook al hele mooie dingen kunnen doen, zoals de sporttenues!! Die hebben we zondag uitgedeeld en dat was echt geweldig! Zondag ochtend hadden we een speciale kerkmis, met alle jongens en fathers van beiden Boys Homes bij elkaar. Daarna hadden we een feestelijk ontbijt en daarna hebben Eva en ik alle jongens persoonlijk hun sporttenue gegeven. Het was een groot feest en de jongens waren zo blij, ze vonden hem zo mooi! Het raakte me echt, het was echt zo’n mooie ochtend met de jongens samen en iedereen enthousiast! We hebben gesport in de nieuwe tenues en daarna natuurlijk heel veel foto’s en groepsfoto’s gemaakt! Alle sponsoren ook namens de jongens super bedankt!!
Genieten van elke seconden hier en van alles wat er gebeurd.. het klinkt zo mooi maar is soms ook zo heel erg moeilijk hier! Eva en ik hebben het hier zeker niet altijd makkelijk in de mannenwereld waarin we hier leven. 160 jongens, allemaal fathers en 2 brothers.. Geen vrouwelijke hormonen te bekennen en soms is iets als ‘een warme sfeer’ ver te zoeken! We zijn zo blij dat we hier samen zijn en soms echt even samen lekker op pad kunnen! Soms missen we echt liefdevolle vrouwen om ons heen, ik vind het ook heftig dat de jongens geen ‘moederfiguur’ hier hebben.
Gister hebben Eva en ik dan ook echt een geweldige middag gehad; we zijn een kijkje gaan nemen bij een meisjeshuis in onze buurt! Hier wonen meisjes die op dezelfde school van de jongens zitten en die net als de jongens ook niet thuis kunnen wonen. We wilden hier al heel lang een kijkje nemen en dat hebben we gister gedaan. En het was zo ontzettend leuk! In het begin een beetje onwennig maar al snel echt een gezellige meidenboel! We hebben de vogeltjesdans en aram sam sam gedaan en allemaal handjeklap spelletjes en daarna hebben de meiden ons helemaal mooigemaakt; haar ingevlochten, make up en sieraden op.. t was zo lekker knus en gezellig! De meiden wilden ons niet meer laten gaan, wel honderd kussen en knuffels uitgedeeld en ik wilde stiekem eigenlijk ook niet meer gaan! Het huis word gerund door 4 nonnen en met 1 hebben we na afloop nog even koffiegedronken, koffie in een bloemenkopje, in een warme woonkamer en met een super lieve non! Eva en ik waren er savonds helemaal stil van.. Zoveel knuffels en zoenen gehad van de meisjes en er was zoveel warmte en liefde, dat missen we hier soms wel heel erg!
Natuurlijk was het vanmorgen ook wel weer heerlijk om weer met de jongens te zijn hoor! Ook zij zijn zo lief en zeker t naar school lopen is zo’n gezellig momentje! Des te meer raakt t me dat we nog maar zo kort samen zullen zijn en de tijd die we nog hebben staat eigenlijk in t teken van de examens. De jongens moeten na school ipv 1 uur nu 2 uur studeren.
We geven dus ook geen Engels meer vanaf deze week. Vorige week hebben we een super leuke laatste Engelse les gehad, Eva had een kruiswoordpuzzel gemaakt met daarin een hoop Engelse woorden die we de jongens geleerd hebben. Super jammer dat t de laatste les was want het was ook altijd ‘ons’ moment met de jongens alleen, maar t was wel een hele leuke laatste les waarvan we beiden hebben genoten!
Van ‘t weekend moeten de jongens geloof ik 1 dag naar school en 1 dag waarschijnlijk super veel studeren. De jongens zijn super blij dat ze bijna naar huis gaan, ik ben ook super blij voor ze en ik gun ze die week extra vakantie ook van harte!
Alles wat Eva en ik nog kunnen doen met de jongens en waar we bij kunnen zijn daar zullen we zeker zijn en er zeker van genieten! Zo en zo hebben we nu een hoop te doen en voor te bereiden voor t naderende afscheid!
Ik vergeet het bijna helemaal door alles wat er alweer tussendoor gebeurd is afgelopen week maar Eva en ik hebben vorige week met Selvi een Sari gekocht! Met zijn 3en naar Pothys, een mega grote Sari winkel met miljoenen Sari’s. Echt; hoe kies je er ook een uit? Zoveel mooie stoffen, printen, kleuren.. ik had echt geen idee.. heb me maar een beetje laten overvallen door wat de verkopers lieten zien.. Heb zo’n 5 Sari’s voor de spiegel omgekregen en toen maar gewoon een keus gemaakt; ze zijn allemaal mooi en t was heel gaaf om in die winkel er een uit te zoeken samen! Eva en ik hebben beiden echt een super mooie Sari en we zijn er super blij mee en we kunnen niet wachten tot we hem aanmogen en de jongens in Sari van school kunnen halen! Deze week gaan we naar een tailor, het topje moet op maat gemaakt worden, en dan is ie hopelijk volgende week klaar!
Tijd is kostbaar en waardevol en we gaan nog even van en mèt de jongens genieten!
Liefs, Nienke
Dat tijd kostbaar is ervaren we vast allemaal. Soms krijgen we tijd, soms geven we tijd, soms nemen we tijd, soms verspillen we tijd, soms kruipt de tijd en soms vliegt de tijd. We zijn hier alweer 2 volle maanden en de ene keer vliegt de tijd, de andere keer kruipt de tijd, de ene keer lijkt t alsof we alle tijd hebben, en de andere keer lijkt de tijd ineens ingenomen te zijn door van alles wat we zelf niet van te voren voorzien hadden. En dat allemaal kan elkaar zo binnen een seconde alweer afwisselen en alles kan binnen 1 seconde weer veranderd zijn!
Ook onze tijd met de jongens begint steeds kostbaarder te worden en hij word ons voor mijn gevoel steeds meer afgenomen. Het plan was om hier 4 maanden met de jongens te zijn en dan 3 weken te reizen. Al snel bleek toen we hier waren dat de jongens in mei zomervakantie hebben en vrijwel iedereen dan naar familie gaat. Dit was natuurlijk even een schock toen! Inmiddels weten we dit al een tijd en hebben we onze plannen wat gewijzigd en nieuwe (reis)plannen gemaakt voor de maand mei (Eva gaat duiken en ik ga in het zuiden naar een yoga Ashram). En toen hoorden we ineens dat de jongens in april examens hebben. Lange tijd was het onzeker wanneer die waren en hierdoor was t voor ons super moeilijk om dingen met de jongens te plannen en organiseren. De examens gingen (logisch ook) voor! Na de examens wilden Eva en ik de jongens graag mee nemen op een uitje, daar hebben we sponsorgeld voor apart gezet. Maar gister kregen we te horen dat er nóg meer tijd van ons word afgenomen met de jongens; de school gaat na de examens al dicht en de jongens gaan dus volgend weekend al naar huis! Eva en ik waren stil.. in schock.. we wisten beiden even niet meer wat te doen, ineens was de tijd die we nog hebben met de jongens zo definitief kort!
We hebben al zo vaak zoveel teleurstellingen gehad omdat de dingen die we georganiseerd hadden niet door konden of mochten gaan vanwege allerlei zaken en we hadden heel erg uitgezien naar de tijd dat de jongens klaar zouden zijn met hun examens en dat we dan nog van alles konden doen. We waren er beiden gister wel echt kapot van…
Nu, een dag later, en een hoop gepieker vannacht, en alles laten bezinken hebben we opnieuw onszelf weer opgepept. We kunnen niet anders dan ons laten mee drijven op de stroom en we gaan zo en zo genieten van de tijd die we nog hebben!
En gelukkig hebben we wel ook al hele mooie dingen kunnen doen, zoals de sporttenues!! Die hebben we zondag uitgedeeld en dat was echt geweldig! Zondag ochtend hadden we een speciale kerkmis, met alle jongens en fathers van beiden Boys Homes bij elkaar. Daarna hadden we een feestelijk ontbijt en daarna hebben Eva en ik alle jongens persoonlijk hun sporttenue gegeven. Het was een groot feest en de jongens waren zo blij, ze vonden hem zo mooi! Het raakte me echt, het was echt zo’n mooie ochtend met de jongens samen en iedereen enthousiast! We hebben gesport in de nieuwe tenues en daarna natuurlijk heel veel foto’s en groepsfoto’s gemaakt! Alle sponsoren ook namens de jongens super bedankt!!
Genieten van elke seconden hier en van alles wat er gebeurd.. het klinkt zo mooi maar is soms ook zo heel erg moeilijk hier! Eva en ik hebben het hier zeker niet altijd makkelijk in de mannenwereld waarin we hier leven. 160 jongens, allemaal fathers en 2 brothers.. Geen vrouwelijke hormonen te bekennen en soms is iets als ‘een warme sfeer’ ver te zoeken! We zijn zo blij dat we hier samen zijn en soms echt even samen lekker op pad kunnen! Soms missen we echt liefdevolle vrouwen om ons heen, ik vind het ook heftig dat de jongens geen ‘moederfiguur’ hier hebben.
Gister hebben Eva en ik dan ook echt een geweldige middag gehad; we zijn een kijkje gaan nemen bij een meisjeshuis in onze buurt! Hier wonen meisjes die op dezelfde school van de jongens zitten en die net als de jongens ook niet thuis kunnen wonen. We wilden hier al heel lang een kijkje nemen en dat hebben we gister gedaan. En het was zo ontzettend leuk! In het begin een beetje onwennig maar al snel echt een gezellige meidenboel! We hebben de vogeltjesdans en aram sam sam gedaan en allemaal handjeklap spelletjes en daarna hebben de meiden ons helemaal mooigemaakt; haar ingevlochten, make up en sieraden op.. t was zo lekker knus en gezellig! De meiden wilden ons niet meer laten gaan, wel honderd kussen en knuffels uitgedeeld en ik wilde stiekem eigenlijk ook niet meer gaan! Het huis word gerund door 4 nonnen en met 1 hebben we na afloop nog even koffiegedronken, koffie in een bloemenkopje, in een warme woonkamer en met een super lieve non! Eva en ik waren er savonds helemaal stil van.. Zoveel knuffels en zoenen gehad van de meisjes en er was zoveel warmte en liefde, dat missen we hier soms wel heel erg!
Natuurlijk was het vanmorgen ook wel weer heerlijk om weer met de jongens te zijn hoor! Ook zij zijn zo lief en zeker t naar school lopen is zo’n gezellig momentje! Des te meer raakt t me dat we nog maar zo kort samen zullen zijn en de tijd die we nog hebben staat eigenlijk in t teken van de examens. De jongens moeten na school ipv 1 uur nu 2 uur studeren.
We geven dus ook geen Engels meer vanaf deze week. Vorige week hebben we een super leuke laatste Engelse les gehad, Eva had een kruiswoordpuzzel gemaakt met daarin een hoop Engelse woorden die we de jongens geleerd hebben. Super jammer dat t de laatste les was want het was ook altijd ‘ons’ moment met de jongens alleen, maar t was wel een hele leuke laatste les waarvan we beiden hebben genoten!
Van ‘t weekend moeten de jongens geloof ik 1 dag naar school en 1 dag waarschijnlijk super veel studeren. De jongens zijn super blij dat ze bijna naar huis gaan, ik ben ook super blij voor ze en ik gun ze die week extra vakantie ook van harte!
Alles wat Eva en ik nog kunnen doen met de jongens en waar we bij kunnen zijn daar zullen we zeker zijn en er zeker van genieten! Zo en zo hebben we nu een hoop te doen en voor te bereiden voor t naderende afscheid!
Ik vergeet het bijna helemaal door alles wat er alweer tussendoor gebeurd is afgelopen week maar Eva en ik hebben vorige week met Selvi een Sari gekocht! Met zijn 3en naar Pothys, een mega grote Sari winkel met miljoenen Sari’s. Echt; hoe kies je er ook een uit? Zoveel mooie stoffen, printen, kleuren.. ik had echt geen idee.. heb me maar een beetje laten overvallen door wat de verkopers lieten zien.. Heb zo’n 5 Sari’s voor de spiegel omgekregen en toen maar gewoon een keus gemaakt; ze zijn allemaal mooi en t was heel gaaf om in die winkel er een uit te zoeken samen! Eva en ik hebben beiden echt een super mooie Sari en we zijn er super blij mee en we kunnen niet wachten tot we hem aanmogen en de jongens in Sari van school kunnen halen! Deze week gaan we naar een tailor, het topje moet op maat gemaakt worden, en dan is ie hopelijk volgende week klaar!
Tijd is kostbaar en waardevol en we gaan nog even van en mèt de jongens genieten!
Liefs, Nienke
-
11 April 2013 - 08:40
Ankie Broeks:
Hoi Nienke,
Leuk om jullie verhalen en ervaringen te lezen!
Zeker in India is je tijd des te kostbaarder, het blijkt maar weer, je weet nooit helemaal zeker wat er gaat gebeuren en als er iets verandert dan rest je niks anders dan met de stroom meevaren. Het klinkt zo herkenbaar en ik weet hoe frustrerend het kan zijn, goed om te horen dat jullie blijven genieten van de mooie momenten!:)
Geniet nog even van de jongens. Het is leuk om alle bekende lachende gezichten van de jongens op de foto te zien!:) Geniet nog even van ieder moment, ik denk dat ze nu al een plekje in je hart veroverd hebben;)
Maar geniet ook zeker van het avontuur van het reizen!
Liefs Ankie -
11 April 2013 - 09:06
José Spaan:
Tijd vliegt voorbij als je het naar je zin hebt. Dat ervaar je bij alles wat jullie voor de jongens doen. Tijd kruipt voor bij als je dingen zou willen doen maar het kan niet. Ook dat hebben jullie ervaren. Tijd heelt ook alle wonden, in jullie geval de teleurstellingen waar jullie tegen aan lopen. Maar ik denk dat je de tijd die nu overblijft ook heel goed zal benutten. Ik denk maar zo alles heeft een reden. Waarom werd het India, waarom wordt de tijdsindeling anders? Gebruik de gekregen tijd goed in die yoga ashram!!! Zie het als een kadootje. Gun het je zelf, je hebt het meer dan verdient.
Hartelijke groet, Jose -
11 April 2013 - 10:05
Veronique:
Hoi Nienke,Wat mooi en oprecht vertel jij je verhaal!!
Daarom stuur ik je even dit gedichtje, misschien heb je er wat aan? Lieve groet Veronique
Enkele andere overwegingen
Hoe zal ik dit uitleggen, dit waarom
wat wij vinden niet is
wat wij zoeken?
Laten we de tijd gaan
waarheen hij wil,
en zie dan hoe weiden hun vee vinden,
wouden hun wild, luchten hun vogels,
uitzichten onze ogen
en ach, hoe eenvoud zijn raadsel vindt.
Zo andersom is alles,
misschien.
Rutger Kopland
-
11 April 2013 - 16:27
Jolette:
Namaste Nienke,
wat leuk zeg, al die nieuwe sporttenues! En helemaal leuk om te zien dat de jongens er zo blij mee zijn.
Dat meisjeshuis klinkt erg gezellig, fijn hoor dat je dat ook hebt kunnen ervaren. Waren dat zusters van Don Bosco? Ja, dan merk je echt wel verschil tussen de jongens/mannenwereld en die van meisjes/vrouwen als ze, in dit geval, zo ernorm strikt gescheiden zijn....
Veel plezier nog, en neem, ondanks alles, de tijd.... In Afrika hebben ze dit gezegde: jullie hebben de klok, wij hebben de tijd. Prachtig toch, net als dat mooie gedichtje dat hierboven staat!
groetjes, Jolette -
12 April 2013 - 14:41
Astrid:
lieve lieve Nienke,
Wat geef je je gevoel weer prachtig weer! en hoe heftig ook wat jullie ervaren!
gelukkig is alles aanwezig,
Lieve lieve meisjes, hoe heftig sommige dingen ook zijn, hoe mooi je dingen ook weer ervaart.
Prachtig om jullie foto's te zien van de jongens met hun mooie sporttenue. hun blijdschap en trots!
en wat mooi dat jullie dit konden en mochten doen !
lieve groetjes ,
Mam -
15 April 2013 - 11:59
Jantieneke:
Lieve Nien,
Na het lezen van je vorige verhaal waarin je liefde, respect en bewondering voor de jongens zo duidelijk wordt, kan ik me heel goed voorstellen dat het een enorme omschakeling voor jullie moet zijn, nu je weet dat je nog maar kort de tijd met hen hebt en het afscheid nadert.....
Maar kijk dan vooral naar de mooie dingen die je in de afgelopen periode met de jongens hebt meegmaakt. En sta niet te lang stil bij wat je nog allemaal met hen had willen doen!
Alles heeft zo zijn redenen, wacht maar af.....
Geniet nu maar vooral van het wel samen zijn met de jongens!
Hele dikke knuffel Jantien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
