Reisverslag

Lieve allemaal,

Mijn vader en ik hebben in totaal 1200 euro kunnen overmaken naar stichting Proninios, een waanzinnig mooi bedrag! Hiervan kunnen 2 klassen een jaar lang een speciaal onderwijs programma volgen!

Het is nog even wennen weer terug in NL, ik heb altijd een omgekeerde cultuurshock, niet als ik op reis ben, maar als ik weer terug in NL ben.. Meteen bam de kou in, de drukte op het werk in.. even wennen weer! Ik mis de vrolijkheid op straat en de vrolijkheid en vriendelijkheid van de mensen, en de warmte van de zon! Maar ik heb mooie herinneringen om aan terug te denken! En natuurlijk komt het nagenieten bij het maken van een fotoboek nog :)

Voor wie het leuk vinden om te lezen, hier een verslag van dag tot dag wat we gedaan hebben in Addis;

Dag 1 De rest van de groep komt een dag later aan, mijn vader en ik zijn samen op stap gegaan vandaag. Zelf met het openbaar vervoer (blauw witte minibusjes) naar Arrat kilo, de omgeving waar ik 5 jaar geleden gewoond heb. Leuk om weer in die busjes te zitten! En de reacties van mijn vader over het straatbeeld en het rijden in die busjes was geweldig, verwondering vanuit hem! Ze kennen in Addis geen adressen maar hebben wijk/kruispunt namen, en zo probeer je dan een weg door de stad te vinden met busjes die daar heen gaan. In eerste instantie even zoeken, maar als snel hadden we het systeem door. Bij Arrat kilo zijn we naar de juicebar gegaan, die was er nog! Daarna naar mijn oude huis gelopen, gek om weer zomaar in de straat te lopen. Alsof het zo moest zijn was ook ‘mijn Ethiopische moeder’ Martha thuis! Wat bijzonder om haar weer te zien! Ik werd er een beetje emotioneel van! We hebben bij haar koffie gedronken en hebben toen met moeite weer afscheid van haar genomen.. wow dat was echt een bijzondere ontmoeting weer na zoveel jaar! We zijn naar een museum geweest en naar Muscle squere, het beroemde hardloop veld in Addis. We hebben samen ergens gegeten en hebben daarna in het donker gelukkig de weg naar ons gasthouse weer gevonden, wat een mooie dag was dit!

dag 2 Vannacht is de groep aangekomen, we ontmoeten ze bij het ontbijt. Daarna zijn we naar The house of sport gegaan, van stichting Dires. Het was voor mij een nieuwe House of sport, maar ik zag meteen allemaal bekende gezichten! Veel SPAT trainers die ik 5 jaar geleden begeleid heb bij hun training om sport trainer te worden. Zo ontroerend ze allemaal weer te zien! Allemaal een dikke knuffel gegeven natuurlijk! Ik had niet verwacht dat ik nog zoveel bekenden zou terug zien! Onwijs bijzonder! We kregen een presentatie over de werkzaamheden van stichting Dires en natuurlijk een koffie ceremonie als warm welkom. Ook maakten we kennis met 3 hardlopers die ons deze reis zouden begeleiden en hardlooptraining zouden geven. In de middag zijn we naar het nationaal museum geweest. s’avonds heb ik weer na 5 jaar injerra (Ethiopisch gerecht) gegeten!

dag 3 In de ochtend hebben we een meet en greet met Haile Gebru Selassi, de wereldberoemde hardloper. Een groepslid heeft een boek over hardlopen geschreven en had een interview met Gebru Selassi, wij mochten aansluiten voor een warme begroeting en een groepsfoto. Leuk om hem even te ontmoeten, hij heeft veel humor! Daarna zijn we naar YaYa village gereden, op een berg boven Addis (2800m) staat een trainingscentrum voor sporters. Wij kregen onze eerste hardlooptraining, 5 km hebben we gerend door een Eucalyptus boomgaard, ik vond het erom zwaar, het was erg heet en die 5km duurde ineens toch best lang! Maar ik wilde niet stoppen, niet nu ik voor het eerst in mijn hardloopkleding zo door het Afrikaanse land rende, al ging het niet gemakkelijk, ik was wel trots op mezelf dat ik het had volgehouden! Maar ik dacht wel even aan die 10km die nog gingen volgen.. Het hele verkeer in Addis stond muurvast dus de terugweg duurde uren, we kwamen nog net op tijd bij een school voor dove kinderen aan die een dansvoorstelling opvoerde als dank voor het onderwijs programma dat stichting Proninios verzorgde op die school.
Savonds hadden we een bijzonder etentje; in het net opgestarte doven restaurant van Dires. Hier krijgt doof personeel de kans om te laten zien dat zij doof maar niet beperkt, ze krijgen een opleiding en werk in het restaurant, een mooi project en het eten was heerlijk! Ook kregen we een beetje gebaren taal les, we hebben een man die doof is onze groep, en er is ook een tolk voor hem mee, bijzonder om te zien, mooie manier van communicatie, het inspireerde me wel!

dag 4 De dag begint voor wie wil om 6 uur met een hardlooptraining op de heuvel boven Addis. We zijn met een groepje van 6 als de hardlooptrainers ons komen halen. Met de opgaande zon lopen we naar boven, zo mooi en bijzonder! Afgelopen zomer nog kon ik door ontstekingen in mijn heup niet lopen, en nu ren ik door het bos met zonsopgang boven Addis! Ook vandaag rennen we bijna 5 km, en het ging zo goed! Ik had dit keer energie en zuurstof over, en dat gaf veel vertrouwen voor die 10km! Wel was het meer trailrunning, wat een ondergrond met al die boomstronken en stenen, je kon bijna alleen naar je voeten kijken, ik kan me niet voorstellen dat je op deze ondergrond voor je ontspanning een rondje gaat rennen.. je moet echt focussen..!
Na het ontbijt gingen we weer naar The House of Sport, en dit keer gingen we met de SPAT trainers mee naar een school. Ik ging naar een school voor kinderen met een verstandelijke beperking, echt mijn ding, zo op een school met die kinderen! Mee gedaan met de sportles, heel leuk en de trainers deden het erg goed, ik ben trots op ze! Daarna kregen de kinderen in hun klas nog een speciaal onderwijs programma (aflatoun les) dat is wat proninios organiseert. onderwijs over praktische thema’s als sparen en mee helpen in huis, waardoor het programma denk ik aansluit bij deze kinderen. Bijzonder om zo in de klas mee te mogen kijken, wat een verschil in materialen met de school waar ik in NL werk.. de kinderen zijn precies hetzelfde
In de middag zijn we naar Merkato, de grootste markt van oost Afrika gegaan. Samen met de hardlooptrainers en met een aantal Ethiopische begeleiding. Wow heel heftig maar prachtig mooi al die nijverheid! Zo druk en zo veel chaos.. hier kun je niet als toerist zelf rondlopen, daarom heel bijzonder dat wij er zo over heen gelopen hebben!

dag 5 Vandaag gaan we op reis naar het Noorden. We gaan in 3 jeeps naar de Bale Mountains. Onderweg stoppen we in Assela en Bekoij. In Bekoij ontmoeten we een beroemde hardloop coach die al die top atleten heeft getraind in hun jonge jaren. Hij neemt ons mee naar een trainingsveld en naar ene huis waar jonge atleten 2 jaar wonen en trainen. Best heftig om te zien hoe deze jongens en meisjes van 16-17 jaar hier 2 jaar wonen, met alleen een eigen bed en verder geen eigen ruimte, Als je de top haalt in de hardloopwereld kun je veel geld gaan verdienen, maar de weg ernaartoe is hard werken, en slechts een paar halen die top..
Onderweg rijden we door het ‘echte’ Afrika zoals je van de televisie kent, Afrikaanse bomen, velden vol Teff graan, en eindeloos veel dorpjes, hutjes, huisjes, kerken, moskee en dieren langs de weg.. prachtig. Die dieren zorgen soms voor enige stress in de auto, die besluiten soms om zomaar de weg op te rennen als we aankomen rijden.. gelukkig hadden we een goede driver!
Het is donker en dichte mist als we de bergen in rijden, nog even een spannende toch dus! Gelukkig komen we uiteindelijk avonds veilig aan in de Bale Mountains.

dag 6 Wat een heerlijke rust hier! Zo fijn om even uit de stad te zijn! Wat een frisse lucht! Iedereen is er bij mee! Vroeg op en met de jeeps de bergen in. Prachtig uitzicht onderweg, Ethiopie is heel divers, elk half uur rij je door een compleet ander gebied. Geel, groen, ruig met stenen.. in de wolken, in de zon.. onderweg zien we de Ethiopische vos ook nog tussen de rotsten staan! We rijden naar 4377m, over een enorme hoogvlakte, de grootste hoogvlakte van Afrika. Het is meteen ook lekker koud! Maar wat een uitzicht.. genieten! Zo dankbaar dat we hier staan! Onbeschrijflijk!
In de middag maken we een wandeling door tropisch regenwoud (weer een stuk naar beneden) naar een waterval. Vanaf dan regent het ook en is er weer dichte mist.. weer even spannend en koud terug in de auto, het heeft ook wel iets magisch.

dag 7 vandaag rijden we weer terug naar Addis, na die mooie natuur is dat wel weer even omschakelen hoor, gelukkig word het wel snel al weer lekker warm en zonnig. We rijden door een nationaal park terug en zien nog zwijnen en Niyala’s. Die avond hebben we een pasta party voor alle forengi’s (buitenlanders) in een hotel, de avond voor de great run is aangebroken. We zien traditionele Ethiopische dans en natuurlijk is Haile Gabru Selassie weer van de partij.

dag 8 de dag van de Great run! Vroeg op en goed ontbijten. Best wel spannend allemaal hoor! Iedereen is uitgelaten. We hebben allemaal hetzelfde shirt aan, groen met geel, dat is tevens het startbewijs. Onderweg zien we veel vrouwen in witte doeken op weg naar de kerk, en veel mensen in groene shirt op weg naar de run, een bijzondere combinatie. Het lijkt wel carnaval, wat een sfeer, het is niet te beschrijven. Iedereen heeft gekke mutsen en hoeden op, ook wij hebben een vlag op ons gezicht laten schilderen. We komen ook de SPAT trainers tegen, die rennen ook mee! Met hun krukken en rolstoelen, geweldig! Wat een empowerment voor mensen met een beperking! Zij laten echt zien dat ze niet beperkt zijn! Bij de start staan zo’n 40.000 mensen, best even spannend in die menigte vind ik. Ik ben als snel de hele groep kwijt, alleen Katja rend nog voor me en die probeer ik in het vizier te houden. Bij de 1e km zien we ook Amanuel en Malaku in hun rolstoel, ik besluit meteen met hun mee te rennen. Katja en ik maken de weg voor ze vrij. De berg op probeerde ik ze af en toe te duwen, maar dat was zo heftig, gelukkig namen allemaal Ethiopiërs het af en toe over! Die mannen in hun rolstoel maakte echt dat ik zelf ook alles gaf, als zij het konden kan ik het ook, het was zo bijzonder om ze te zien in die menigte en hoe positief mensen op hun reageerden, zij zijn echt een voorbeeld, ik werd er onderweg best een beetje emotioneel van! Het was een zware tocht, maar ook enorm bijzonder! Ik ben samen met Malaku en Amanuel gefinisht en dat was zo gaaf, we hadden zelfs nog een groene medaille, we waren bij de 1e 14.000 finishers, daarna komt de gele medaille en daarna de rode. We zijn heel veel op de foto gezet en ik heb ze ook een foto mee gegeven van ons 3 bij de finish, een mooi aandenken aan een bijzondere dag!

dag 9 Pap en ik zijn nog een dag samen op pad, gister avond hebben we de rest van de groep uitgezwaaid, wij hebben nog een dag extra. We gaan naar The house of sport en gaan nog 1 keer mee naar een school, en doen mee met de sport les en het aflatoun les programma.
In de middag gaan we samen nog even ergens eten, gezellig om nog even samen te zijn en na te praten, en ook om even bij te komen na het toch ook wel volle programma de hele week. Die nacht vliegen we terug naar NL.

Het was een bijzondere reis, zoveel gedaan en gezien, en zo samen met mijn vader was ook heel bijzonder! Dankbaar dat we gegaan zijn!

‘Be fearless in the persuit of wat sets your soul on fire’

Lieve groetjes,
Nienke Miezenbeek